เธอผู้เป็นความรักของฉัน

อยู่ดีๆก็นึกอะไรขึ้นมาไม่รู้

ตอนแรกว่าจะเวิ่นเว้ออยู่ในทวิตเตอร์ แต่ไม่เอาดีกว่า 

เปลี่ยนใจ ในทวิตเตอร์คงไม่พอ

เรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากใครคนหนึ่ง ที่เรารักมาก

แม้ว่า วันพรุ่งนี้อาจมีอะไรไม่เหมือนเดิม อาจมีอะไรที่เปลี่ยนแปลงไปบ้าง

แต่ไม่มีใครรู้วันพรุ่งนี้หรอก จริงไหม

ไม่มีใครรู้ว่าเราจะรักเธอไปอีกนานแค่ไหน และรักไปถึงเมื่อไหร่

วันหนึ่งวันใด สักวันเราอาจจะเบื่อเธอก็ได้ ทุกอย่างมันเกิดขึ้นได้ทั้งนั้น จริงไหม

เธอคิดว่า เราจะหยุดรักเธอได้ไหม 

จริง ๆ เราก็ตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกัน

เพราะงั้นเราถึงบอกได้เพียงแค่ เรารักเธอนะ

แต่สำหรับเรา มันคือ ความรู้สึกแท้จริงนะ

ไม่รู้เหมือนกันว่า รักเธอเพราะอะไร รักเธอที่ตรงไหน 

จะถามหาเหตุผลอะไรกับความรักล่ะ บางทีแค่หัวใจเธอก็พอแล้ว

เรารักหัวใจของเธอ เพียงเท่านั้นก็พอแล้ว 

เราไม่รู้ว่าเราจะรักเธอไปอีกนานแค่ไหนแต่จริงแล้ว 

เราไม่เคยคิดหรือจินตนาการถึงวันสุดท้ายที่เรารักเธอ

เรามีความสุขกับการที่ ค่อย ๆ ได้รักเธอไปทีละวัน ทีละวันแบบนี้

และถ้าถามว่า เรารักเธอมากแค่ไหนรักมากแค่ไหน เราไม่รู้ 

แต่เราไม่เคยคิดจะเปรียบความรักที่มีให้เธอกับใครเลย

ข้อดีของเธอ เรารัก ข้อเสียของเธอ เรารับได้

เรารู้แค่ วันนี้เรารักเธอ ตอนนี้เรารักเธอ
มันอาจเป็นเพราะเรารู้สึกเหมือนจะไม่มีวันนั้นเกิดขึ้นเลย
ถ้าสมมติว่า เราได้รักเธอแบบนี้ ไปทีละวัน ๆ รักเธอไปเรื่อย ๆ
มันตอบได้ด้วยเหรอ ความรักที่มีให้ใครสักคนมันวัดค่าวัดปริมาณได้จากอะไรเหรอ
เหมือนมันจะเลี่ยน ๆ อ่านแล้วน่าคลื่นไส้มากเลย จริงไหม
รู้ไหม ..... เรารักที่เธอเป็นเธอนะ  
เธอผู้เป็นความรักของฉัน

ราตรีสวัสดิ์