Kkero

จะหายไปสักเดือนกว่า ๆ นะ ช่วงนี้ตารางเต็มมาก ไม่มีเวลาเลย หรือไม่ถ้าทนไม่ไหวก็คงจะมาระบายทิ้งไว้ในนี้แหละ ขอบคุณที่คอยเป็นที่ระบายนะ นี่ไม่ได้จะมาบอกลา แค่บอกไว้เฉย ๆ  อีกไม่ถึงเดือนเราสอบ แต่ละวิชาหนักมาก ๆ กังวลสุด ๆ เครียดด้วย ทั้งวิชา หนี้ อาญา1 ทรัพย์ ละเมิด หลักประกันฯ เอกเทศสัญญา1 แล้วก็วิชาอิ๊งด้วย วิชากฎหมายทุกตัวก็เป็นเขียนตอบอ่ะนะ 4-5 ข้อ 100 คนแนน ไม่มีหาร ไม่มีคะแนนเก็บ ไม่มีคะแนนเช็กชื่อ ผิดไปข้อนึงนี่ถึงตายเลยนะ เพราะงั้น .... เราจะจริงจังแล้วล่ะ พลาดขึ้นมาพ่อจะด่าเอา 5555 หลังจากสอบเสร็จเราก็สมัครไปออกค่ายนิติศาสตร์สู่ชุมชน ไปซ่อมโรงเรียน ทำอาหารกลางวันให้เด็กๆ บลา ๆๆ นี่คือสิ่งที่อยากทำมาตลอด ปีก่อนปิดเทอมพ่อให้กลับบ้าน แต่ปีนี้มข.ปิดเทอม 3 วันจ่ะ เพราะจะไปปิดอีกทีตอนกีฬามหาวิทยาลัยที่มข.เป็นเจ้าภาพ ปิดเทอม 3 วัน เลยขอพ่อว่าจะไม่กลับบ้าน และสุดท้ายเราก็จะได้ไปออกค่ายแล้ว กรี้ดดดดดดดด แต่เพื่อนที่เคยไปออกค่ายบอกว่ากับข้าวมีแต่ผัดผักวิญญาณหมู ฉันจะตายไหมเนี่ย ฮือออออออ ยิ่งไม่กินผักอยู่ด้วย ฮือออ ผอมแน่งานนี้ พอเปิดเทอมมา 4 วันจ่ะ โซชิมาคอน SBS โอ้พระเจ

 วันนี้เขียนยาวหน่อย อ่านให้จบนะคะ 555 อ่าาา เริ่มยังไงดี ตอนแรกไม่ได้กะว่าจะเขียนคืนนี้หรอกนะ แต่ไม่มีอารมณ์อ่านบทละครเวที เลยมานั่งพิมพ์อยู่หน้าคอมเนี่ย ตอนนี้หิวมาก ๆ เพราะมื้อเย็นไม่อร่อยเลย โจ๊กหมูเด้ง ซึ่ง...เพลีย ไม่อร่อยอ่ะ ก็ไปนั่งกินเป็นเพื่อนพี่สาวแหละ นางบ่นอยากกินก๋วยจั๊บ ก็พานางไป ตอนไปนั่งกินในร้านนะ เห็นเกย์เยอะมาก มาเป็นคู่ ๆ เลย สังคมมข.นี้ก็เปิดกว้างจริง ๆ แหละ ส่วนตัวเราเองก็เฉย ๆ นะ (มั้ง) ค่อนข้างรับได้ เพราะมข.มีแบบนี้เยอะ แล้วก็เปิดเผยกันมาก ๆ ด้วย บอกตรง ๆ ว่า เห็นเกย์มากันหลายคู่ มันหดหู่ใจเบา ๆ ฮ่า ๆ ๆ ๆ ก็ไม่ใช่อะไรหรอก ยังไม่มีแฟนไง เลยหดหู่ เว็ง เบื่อ เศร้า  ผู้ชายเขากินกันเองแล้ว ผู้หยิงอย่างฉันจะได้กินอะไรกับเขาบ้างไหมเนี่ย หน้าตาก็ไม่ได้จัดว่าสวย พอไปวัดไปวาได้ (ไม่ได้หมายถึงศพนะ ตลก !) ตัวเล็ก ๆ จะว่าเตี้ยก็ไม่ผิด อืมมมมม อะไรอีกล่ะ เรียนนิติศาสตร์ ซึ่งคณะอยู่ห่างไกลผู้คน จะแอบมองหนุ่มสิศวะก็เป็นไปไม่ได้เลย 555 แล้วก็. . . ไม่ใช่ผู้หญิงเรียบร้อย พูดติด วะ ว่ะ เฮ้ย เหยดดดดดด ตลอดอ่ะ ดูไม่มีความเป็นผู้หญิงเอาซะเลย อ่อนหวานไหมก็ไม่ แต่อ่อนไหวน

ไม่ได้มาเขียนซะนานเลย รู้สึกแปลก ๆ เหมือนกันนะ  เพราะมีเรื่องที่อยากเล่าเยอะไปหมด จนหลงลืมไปบ้าง วันนี้ก็ไม่ได้ฤกษ์งามยามดีอะไรหรอก แค่อยากระบาย  คงเป็นการอัพบล็อกในรอบเดือนกว่า ๆ เฮ้อ ช่วงนี้เครียดจัง เครียดจนไม่อยากจะทำอะไร ทั้งเครียด ทั้งเบื่อ บอกไม่ถูก มันเยอะไปหมด บางครั้งก็รู้สึกเศร้าด้วย เป็นว้าเหว่ในใจอ่ะ อ้างว้าง โอ๊ย เยอะจริง ๆ แหละ มีแต่ความรู้สึกอยากนอน อยากพัก อยากทำอะไรที่ชอบ อยากมีความสุข  พยายามหาอะไรที่ชอบที่มีความสุขทำ แต่มันก็ช่วยให้ผ่านไปได้แค่ช่วงเวลานั้น อยากหาใครสักคนมานั่งฟังเราอย่างจริงจัง เพื่อนสักคนที่เข้าใจเรา สักคนได้ไหมล่ะ สักคนที่เข้าใจเราในตอนนี้ ที่รับรู้ว่าเรากำลังรู้สึกยังไง และเราต้องการอะไร เพื่อนปัจจุบันก็ไม่ใช่ว่าไม่ดีหรอกนะ ไม่ใช่ว่าไม่เข้าใจตัวเราเลย ไม่ใช่แบบนั้นหรอก แต่เพื่อนปัจจุบันเป็นเพื่อนที่ไม่รู้ปูมหลัง เอ่อ เรียกยังไงดีล่ะ เหมือนไม่รู้ว่าเมื่อก่อนเราเป็นคนยังไง แล้วต่างกับตอนนี้ยังไง จริงๆแล้วเราเป็นคนแบบไหน อะไรทำนองนั้นอ่ะ เพื่อนไม่รู้ไง แต่เราเกรงใจนะ ไม่รู้สิ เพื่อนปัจจุบันไม่ใช่สไตล์ที่เราจะไปดราม่าด้วย มานั่งบ่นๆ ระบ