ว้าเหว่ ว้าวุ่น
ไม่ได้มาเขียนซะนานเลย รู้สึกแปลก ๆ เหมือนกันนะ
เพราะมีเรื่องที่อยากเล่าเยอะไปหมด จนหลงลืมไปบ้าง
วันนี้ก็ไม่ได้ฤกษ์งามยามดีอะไรหรอก แค่อยากระบาย
คงเป็นการอัพบล็อกในรอบเดือนกว่า ๆ เฮ้อ ช่วงนี้เครียดจัง
เครียดจนไม่อยากจะทำอะไร ทั้งเครียด ทั้งเบื่อ บอกไม่ถูก มันเยอะไปหมด
บางครั้งก็รู้สึกเศร้าด้วย เป็นว้าเหว่ในใจอ่ะ อ้างว้าง โอ๊ย เยอะจริง ๆ แหละ
มีแต่ความรู้สึกอยากนอน อยากพัก อยากทำอะไรที่ชอบ อยากมีความสุข
พยายามหาอะไรที่ชอบที่มีความสุขทำ แต่มันก็ช่วยให้ผ่านไปได้แค่ช่วงเวลานั้น
อยากหาใครสักคนมานั่งฟังเราอย่างจริงจัง เพื่อนสักคนที่เข้าใจเรา
สักคนได้ไหมล่ะ สักคนที่เข้าใจเราในตอนนี้ ที่รับรู้ว่าเรากำลังรู้สึกยังไง และเราต้องการอะไร
เพื่อนปัจจุบันก็ไม่ใช่ว่าไม่ดีหรอกนะ ไม่ใช่ว่าไม่เข้าใจตัวเราเลย ไม่ใช่แบบนั้นหรอก
แต่เพื่อนปัจจุบันเป็นเพื่อนที่ไม่รู้ปูมหลัง เอ่อ เรียกยังไงดีล่ะ เหมือนไม่รู้ว่าเมื่อก่อนเราเป็นคนยังไง แล้วต่างกับตอนนี้ยังไง จริงๆแล้วเราเป็นคนแบบไหน อะไรทำนองนั้นอ่ะ เพื่อนไม่รู้ไง
แต่เราเกรงใจนะ ไม่รู้สิ เพื่อนปัจจุบันไม่ใช่สไตล์ที่เราจะไปดราม่าด้วย มานั่งบ่นๆ ระบายๆ แล้วร้องไห้น้ำตาแตกใส่อ่ะ ไม่เหมือนเมื่อก่อน มันโล่งมากเลยนะ เราไม่รู้สึกอึดอัดเลย แต่เดี๋ยวนี้รู้สึกเก็บกดยังไงไม่รู้ เป็นบ่อยมากที่อึดอัดแต่บอกใครไม่ได้ เก็บไว้อยู่คนเดียว อยากร้องไห้กับใครสักคน แต่มันก็ไม่มี จนบางครั้งต้องร้องไห้อยู่คนเดียว และที่แบ่กว่านั้นคือ บางครั้ง อยากจะร้องไห้ แต่กลับร้องไม่ออก นี่แหละที่เราทุกข์ใจ ฮือออออ มันทั้งอึดอัด ทั้งอัดอั้น จนแทบจะระเบิดอยู่แล้ว แต่ทำอะไรไม่ได้ บอกใครไม่ได้
ไม่รู้เหมือนกันว่าต้องแก้ปัญหานี้ยังไง ไอ้การที่เป็นคนเซ้นซิทิฟเนี่ย เบื่อตัวเอง มีเรื่องนิดหน่อยก็เอาแล้ว ดราม่าแล้ว แล้วก็ดราม่าคนเดียวด้วยนะ เก็บกด สุดท้าย เป็นยังไงล่ะ สติแตกอยู่คนเดียว เฮ้ออออออ
ใครก็ได้ มากอดเราที เราอยากได้กำลังใจว่ะ นี่พูดตรงๆเลย ช่วงนี้ไม่มีความสุขเลย รู้สึกแย่บ่อยมาก แล้วก็รู้สึกไม่ดีกับหลายๆอย่างที่อยู่รอบตัว กับบางสิ่งบางอย่างที่ไม่อยากทำหรืออะไรก็แล้วแต่ บอกอย่างเดียวว่า เหนื่อยใจ ทั้งกับตัวเอง ทั้งกับคนรอบข้าง อยากแก้ไขอะไรบางอย่าง แต่มันทำไม่ได้แล้ว
นี่เรากำลังต้องการบอกอะไรนะ ก็ยังสับสนในใจอยู่เลยเนี่ย
ใกล้สอบแล้วแต่ไม่มีอารมณือ่านหนังสือสักนิด อยากนอนมากกว่าปกติ
ตามโซชิไม่ทัน เบื่อเฟซบุ๊ก แต่ยังรักทวิตเตอร์ ปวดเมื่อร่างกาย อยากไปนวดชิลๆ
อยากตัดผมสั้นเพราะตอนนี้เริ่มรำคาญอีกแล้ว อยากเล่นกีตาร์ อยากร้องเพลงที่ชอบ
อยากวาดรูป อยากนอนถั่งพัดลม อยากเรียนเข้าใจ ไม่อยากหลับในห้องเรียน
อยากไปดูคอนโซชิ อยากเก็บตังค์ให้ได้มากกว่านี้ อยากกินอะไรเยอะแยะ อยากจัดหนัก แต่ต้องเก็บตังค์ อยากลองเมาดูสักครั้ง แค่อยากรู้ว่าตอนตัวเองเมาจะเป็นยังไง อยากระบายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
งื้อออออออออออออออออออออออออออออออออออ จะบ้าแล้วนะ
เห็นยิ้มๆ หัวเราะ บ้าๆบอๆแบบนี้ จะมีใครเคยเห็นอีกด้านนึงของเรารึเปล่า มีใครมองเห็นบ้าง มีใครแคร์บ้างไหมนะ อืม แต่ก็ช่างเถอะ จะอะไรก็แล้วแต่ ถ้ายั
ไม่ตายก็ต้องสู้ต่อไปใช่ไหม อย่าเพิ่งบ้าตายไปก่อนนะ ลองผ่านอุปสรรคครั้งใหญ่นี้ไปให้ได้ก่อนนะ แล้วก็ให้รางวัลตัวเองสักหน่อย สำหรับความพยายาม เฮ้อออออออออ แกทำได้สิ ใช่ไหม
แกทำได้อยู่แล้ว ไม่มีใครอยู่ข้างๆก็ต้องดูแลตัวเองนะเว่ย
หัวใจน่ะไหวไหม ขอให้ไหวนะแก แกต้องไหวนะ เหนื่อยแต่บอกใครไม่ได้ก็มาระบายในนี้ก็ได้
อะไรแย่ๆ ก็ไม่ต้องไปใส่ใจมันมาก ช่างแม่ง ช่างมันบ้างเถอะ ไม่ต้องไปแคร์อะไรขนาดนั้น ไม่ต้องแบบทุกๆอย่างไว้คนเดียว แกไม่ได้แบกโลกนะเว่ย โลกกำลังแบกแกอยู่
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก สู้ๆนะเว่ย ทุกคนบนโลกใบนี้
ถ้าเราเชื่อในตัวเราว่าทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีและเราต้องทำได้ สุดท้าย เราก็จะทำได้
เชื่ออย่างนั้น ให้กำลังใจตัวเองหน่อย เชื่อมั่นในตัวเองหน่อย
โอเคนะ สู้นะ คนเราเข้มแข็งกว่าที่คิด ใช่ไหม ? !
ราตรีสวัสดิ์นะชาวโลก
ราตรีสวัสดิ์นะคุณเจ จุ๊บ
เพราะมีเรื่องที่อยากเล่าเยอะไปหมด จนหลงลืมไปบ้าง
วันนี้ก็ไม่ได้ฤกษ์งามยามดีอะไรหรอก แค่อยากระบาย
คงเป็นการอัพบล็อกในรอบเดือนกว่า ๆ เฮ้อ ช่วงนี้เครียดจัง
เครียดจนไม่อยากจะทำอะไร ทั้งเครียด ทั้งเบื่อ บอกไม่ถูก มันเยอะไปหมด
บางครั้งก็รู้สึกเศร้าด้วย เป็นว้าเหว่ในใจอ่ะ อ้างว้าง โอ๊ย เยอะจริง ๆ แหละ
มีแต่ความรู้สึกอยากนอน อยากพัก อยากทำอะไรที่ชอบ อยากมีความสุข
พยายามหาอะไรที่ชอบที่มีความสุขทำ แต่มันก็ช่วยให้ผ่านไปได้แค่ช่วงเวลานั้น
อยากหาใครสักคนมานั่งฟังเราอย่างจริงจัง เพื่อนสักคนที่เข้าใจเรา
สักคนได้ไหมล่ะ สักคนที่เข้าใจเราในตอนนี้ ที่รับรู้ว่าเรากำลังรู้สึกยังไง และเราต้องการอะไร
เพื่อนปัจจุบันก็ไม่ใช่ว่าไม่ดีหรอกนะ ไม่ใช่ว่าไม่เข้าใจตัวเราเลย ไม่ใช่แบบนั้นหรอก
แต่เพื่อนปัจจุบันเป็นเพื่อนที่ไม่รู้ปูมหลัง เอ่อ เรียกยังไงดีล่ะ เหมือนไม่รู้ว่าเมื่อก่อนเราเป็นคนยังไง แล้วต่างกับตอนนี้ยังไง จริงๆแล้วเราเป็นคนแบบไหน อะไรทำนองนั้นอ่ะ เพื่อนไม่รู้ไง
แต่เราเกรงใจนะ ไม่รู้สิ เพื่อนปัจจุบันไม่ใช่สไตล์ที่เราจะไปดราม่าด้วย มานั่งบ่นๆ ระบายๆ แล้วร้องไห้น้ำตาแตกใส่อ่ะ ไม่เหมือนเมื่อก่อน มันโล่งมากเลยนะ เราไม่รู้สึกอึดอัดเลย แต่เดี๋ยวนี้รู้สึกเก็บกดยังไงไม่รู้ เป็นบ่อยมากที่อึดอัดแต่บอกใครไม่ได้ เก็บไว้อยู่คนเดียว อยากร้องไห้กับใครสักคน แต่มันก็ไม่มี จนบางครั้งต้องร้องไห้อยู่คนเดียว และที่แบ่กว่านั้นคือ บางครั้ง อยากจะร้องไห้ แต่กลับร้องไม่ออก นี่แหละที่เราทุกข์ใจ ฮือออออ มันทั้งอึดอัด ทั้งอัดอั้น จนแทบจะระเบิดอยู่แล้ว แต่ทำอะไรไม่ได้ บอกใครไม่ได้
ไม่รู้เหมือนกันว่าต้องแก้ปัญหานี้ยังไง ไอ้การที่เป็นคนเซ้นซิทิฟเนี่ย เบื่อตัวเอง มีเรื่องนิดหน่อยก็เอาแล้ว ดราม่าแล้ว แล้วก็ดราม่าคนเดียวด้วยนะ เก็บกด สุดท้าย เป็นยังไงล่ะ สติแตกอยู่คนเดียว เฮ้ออออออ
ใครก็ได้ มากอดเราที เราอยากได้กำลังใจว่ะ นี่พูดตรงๆเลย ช่วงนี้ไม่มีความสุขเลย รู้สึกแย่บ่อยมาก แล้วก็รู้สึกไม่ดีกับหลายๆอย่างที่อยู่รอบตัว กับบางสิ่งบางอย่างที่ไม่อยากทำหรืออะไรก็แล้วแต่ บอกอย่างเดียวว่า เหนื่อยใจ ทั้งกับตัวเอง ทั้งกับคนรอบข้าง อยากแก้ไขอะไรบางอย่าง แต่มันทำไม่ได้แล้ว
นี่เรากำลังต้องการบอกอะไรนะ ก็ยังสับสนในใจอยู่เลยเนี่ย
ใกล้สอบแล้วแต่ไม่มีอารมณือ่านหนังสือสักนิด อยากนอนมากกว่าปกติ
ตามโซชิไม่ทัน เบื่อเฟซบุ๊ก แต่ยังรักทวิตเตอร์ ปวดเมื่อร่างกาย อยากไปนวดชิลๆ
อยากตัดผมสั้นเพราะตอนนี้เริ่มรำคาญอีกแล้ว อยากเล่นกีตาร์ อยากร้องเพลงที่ชอบ
อยากวาดรูป อยากนอนถั่งพัดลม อยากเรียนเข้าใจ ไม่อยากหลับในห้องเรียน
อยากไปดูคอนโซชิ อยากเก็บตังค์ให้ได้มากกว่านี้ อยากกินอะไรเยอะแยะ อยากจัดหนัก แต่ต้องเก็บตังค์ อยากลองเมาดูสักครั้ง แค่อยากรู้ว่าตอนตัวเองเมาจะเป็นยังไง อยากระบายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
งื้อออออออออออออออออออออออออออออออออออ จะบ้าแล้วนะ
เห็นยิ้มๆ หัวเราะ บ้าๆบอๆแบบนี้ จะมีใครเคยเห็นอีกด้านนึงของเรารึเปล่า มีใครมองเห็นบ้าง มีใครแคร์บ้างไหมนะ อืม แต่ก็ช่างเถอะ จะอะไรก็แล้วแต่ ถ้ายั
ไม่ตายก็ต้องสู้ต่อไปใช่ไหม อย่าเพิ่งบ้าตายไปก่อนนะ ลองผ่านอุปสรรคครั้งใหญ่นี้ไปให้ได้ก่อนนะ แล้วก็ให้รางวัลตัวเองสักหน่อย สำหรับความพยายาม เฮ้อออออออออ แกทำได้สิ ใช่ไหม
แกทำได้อยู่แล้ว ไม่มีใครอยู่ข้างๆก็ต้องดูแลตัวเองนะเว่ย
หัวใจน่ะไหวไหม ขอให้ไหวนะแก แกต้องไหวนะ เหนื่อยแต่บอกใครไม่ได้ก็มาระบายในนี้ก็ได้
อะไรแย่ๆ ก็ไม่ต้องไปใส่ใจมันมาก ช่างแม่ง ช่างมันบ้างเถอะ ไม่ต้องไปแคร์อะไรขนาดนั้น ไม่ต้องแบบทุกๆอย่างไว้คนเดียว แกไม่ได้แบกโลกนะเว่ย โลกกำลังแบกแกอยู่
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก สู้ๆนะเว่ย ทุกคนบนโลกใบนี้
ถ้าเราเชื่อในตัวเราว่าทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีและเราต้องทำได้ สุดท้าย เราก็จะทำได้
เชื่ออย่างนั้น ให้กำลังใจตัวเองหน่อย เชื่อมั่นในตัวเองหน่อย
โอเคนะ สู้นะ คนเราเข้มแข็งกว่าที่คิด ใช่ไหม ? !
ราตรีสวัสดิ์นะชาวโลก
ราตรีสวัสดิ์นะคุณเจ จุ๊บ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น