อยากให้เวลาเดินช้าๆ จะได้ทำอะไรได้มากกว่า
ตอนนี้เราอยู่ปีสี่แล้ว เหนื่อยมากๆสำหรับเทอมแรกที่ยังไม่ผ่านพ้นไป ตอนแรกคิดว่าปีสามเทอมหนึ่งคือพีคสุดแล้วนะ แต่คงคิดผิดแหละ เทอมนี้วิชาน้อยก็จริง แต่ทุกวิชาหนักมากๆ หินและโหดสุดๆ ไม่เคยเหนื่อยจนต้องโทรไปร้องไห้กับแม่แบบนี้มาก่อนตังแต่เข้ามหาวิทยาลัยมานี่ครั้งแรกเลยนะ มีวิชาแก้เอฟตัวนึงคืออาญา2 วิชาบังคับก็ล้มละบาย ภาษี ว่าความ คดีบุคคล วิชาเลือกตัวนึงคือ อนุญาโตฯ วิขาน้อยก็จริง.... แต่งานแต่ละวิชาเยอะมาก มีเรียนภาคทบทวนตอนเย็นด้วย ถึงมันจะเป็นผลดี เป็นประโยชน์กับตัวเราเองก็เถอะนะ แต่ยังไงเราก็ยังรู้สึกว่ามันหนักไปอยูดีแหละ เอ้ออออ ลืมวิชาสำคัญไปได้ไงเนี่ย วิชาพีคเลยนะตัวนี้ ทุกคนต้องโอดครวญ นั่นคือวิชา วิธีวิทยาวิจัยทางกฎหมาย หรือเรียกง่ายๆคือวิจัย นั่นแหละ พีคตั้งแต่อาจารย์ที่ปรึกษาแล้วจ้าาาา ได้อ.เก่งไงประเด็น แต่พอดีงานอ.เยอะไปหน่อยเลยไม่ค่อยได้เข้าพบ นี่เลยกังวลมากเลย แต่ในระหว่างนี้ก็ปรึกษาอ.ท่านอืานไปพลางแหละ งานจะได้เดินเนอะ แต่จะให้พูดก็พูดเถอะ ยากฉิบหายเลยอ่ะ ร้องไห้หนักมากกกจริงๆ แล้วช่วงที่งานรุมๆ เราก็ดันไม่สบายอีก ซวยไปอีกจ้าาาา ชีวิตดี๊ดี ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ทำงานไม่ได้ตั้ง
