สมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาการ (ส่งงานครู)

       สมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาการเป็นช่วงรอยต่อจากการสิ้นสุดของสมัยกลาง เนื่องจากการเสื่อมของระบบฟิวดัล การล่มสลายของอาณาจักรไบแซนไทน์และผลของสงครามครูเสด ทำให้ยุโรปเกิดการพัฒนาและเปลี่ยนแปลงในหลายๆ ด้าน ซึ่งเริ่มแผ่ขยายในอิตาลีก่อน ราวคริสต์ศตวรรษที่ 14-17 จากนั้นก็ได้แพร่กระจายตอไปยังภูมิภาคอื่นๆ ของยุโรป เช่น ฝรั่งเศส เยอรมัน ยุโรปภาคเหนือ และอังกฤษ


     ยุคนี้นับเป็นยุคที่มีการเปลี่ยนแปลงทางด้านวรรณคดีและศิลปะอย่างมาก ผู้คนในยุคนี้มีความกระตือรือร้นทางด้านความคิดเกี่ยวกับสังคมและธรรมชาติมากขึ้น รวมทั้งนักปราชญ์ตะวันตกก็ได้ผสมผสานแนวคิด และยอมรับวัฒนธรรมจากชนชาติอื่นๆ เข้ามา ซึ่งการผสมผสานแนวคิดเข้าด้วยกันนี้ ส่งผลดีที่ได้ชักนำโลกให้เข้าสู่สมัยใหม่ นอกจากนี้ยังมีพัฒนาการในด้านของวิทยาการ การเดินเรือเพื่อค้นหาดินแดนใหม่ๆ และการคิดค้นสิ่งประดิษฐ์ใหม่ๆ เช่น เครื่องพิมพ์ และการขนส่งที่รวดเร็ว


     ผู้นำในการฟื้นฟูศิลปวิทยาการก็คือ ชาวอิตาลี ในยุคนั้นชาวอิตาลีมีลักษณะเป็นนักมนุษยนิยมและปัจเจกชนนิยมซึ่งเน้นคุณค่าของมนุษย์และด้วยเหตุผลนี้ นี่จึงเป็นเครื่องกระตุ้นให้ผู้คนหันมาสนใจศึกษาเรื่องราวทางอารยธรรมโบราณของกรีกและโรมันอีกครั้ง

ลักษณะเด่นของทุกประเทศในยุโรปที่ได้นำแบบฉบับสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาการไปใช่คือ การยกย่องเชิดชูอารยธรรมคลาสสิก (กรีก-โรมัน)

พัฒนาการด้านการศึกษาก็แพร่ขยายอย่างกว้างขวางไม่ได้จำกัดอยู่เฉพาะในวัดหรือในสังคมชั้นสูงเช่นในอดีต ประชาชนเริ่มแสดงออกความคิดเห็นส่วนตัว มีการแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ซึ่งช่วยให้วิทยาการความรู้ก้าวหน้ายิ่งขึ้นไปอีก
ด้านศาสนานั้นจากความเชื่อที่งมงายในศาสนาและการมองมนุษย์ด้วยกันในแง่ร้าย ก็ได้พัฒนามาสู่การมองโลกในแง่ดี ยกย่องเชิดชูความสามารถและคุณค่าของมนุษย์ และได้เกิดเป็นลัทธิที่เรียกว่า มนุษยนิยม นอกจากนั้นยังเกิดศาสนานิกายใหม่นั่นคือ นิกายโปรแตสแตนท์และนิกายอื่นๆ อีกมากมาย


การสิ้นสุดของสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาการนั้นเริ่มต้นจาก การที่อิตาลีสูญเสียความเป็นผู้นำทางด้านเศรษฐกิจ และการค้นพบอเมริกาซึ่งทำให้ย้ายศูนย์กลางทางการค้า จากทะเลเมดิเตอร์เรเนียนไปยังภาคพื้นทวีปยุโรปมากขึ้น นอกจากนี้ยังเกิดการปฏิรูปศาสนาและความวุ่นวายทางการเมืองที่เกิดขึ้นในอิตาลี ส่งผลกระทบให้เกิดการเปลี่ยนแปลงจากเข้าสู่สมัยใหม่และสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาการสิ้นสุดลง